Czytelnia 21 listopada Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny W dawnych czasach istniał wśród Żydów zwyczaj religijny, polegający na tym, że dzieci - nawet jeszcze nie narodzone - ofiarowywano służbie Bożej. Dziecko, zanim ukończyło piąty rok życia, zabierano do świątyni w Jerozolimie i oddawano kapłanowi, który ofiarowywał je Panu. Zdarzało się czasem, że dziecko pozostawało dłużej w świątyni, wychowywało się, uczyło służby dla sanktuarium, pomagało wykonywać szaty liturgiczne i asystowało podczas nabożeństw. Święta Anna, matka Maryi, przez wiele lat była bezdzietna. Mimo to nie utraciła wiary i ciągle prosiła Boga o dziecko. Złożyła obietnicę, że jeśli urodzi dziecko, odda je na służbę Bogu. Tak zrobiła, choć po tylu latach oczekiwania na upragnione potomstwo musiało to być wielkie poświęcenie z jej strony. Ewangelie nie mówią dokładnie, kiedy miało miejsce ofiarowanie Maryi, ale na pewno na początku Jej życia, prawdopodobnie, gdy Maryja miała trzy lata. Wtedy to Jej rodzice, św. Joachim i św. Anna, przedstawili Bogu przyszłą Królową Świata. Oddali Ją wówczas kapłanowi Zachariaszowi, który kilkanaście lat później stał się ojcem św. Jana Chrzciciela. Według niektórych autorów Maryja pozostała w świątyni około 12 lat. Zdarzenie to wspominamy właśnie w dniu dzisiejszym. Informacje o nim pochodzą z pism apokryficznych, nie przyjętych do kanonu Pisma świętego. W Protoewangelii Jakuba, napisanej ok. 140 r. po narodzeniu Jezusa, czytamy, że rodzicami Maryi był św. Joachim i św. Anna i że stali się jej rodzicami w bardzo późnym wieku. Dlatego przed swoją śmiercią oddali Maryję na wychowanie i naukę do świątyni, gdy Maryja miała zaledwie trzy lata. Opis ten powtarza apokryf z VI w. - Księga Narodzin Błogosławionej Maryi i Dziecięctwa Zbawiciela, a także pochodzący z tego samego czasu inny apokryf, Ewangelia Narodzenia Maryi. W Kościołach wschodnich panuje zgodne przekonanie, że Maryja faktycznie była ofiarowana w świątyni. Potwierdzają to bardzo liczne wypowiedzi wschodnich pisarzy kościelnych. Oprócz powagi apokryfów, na których się oparli, o ustanowieniu święta Ofiarowania Maryi w świątyni zadecydował zapewne w niemałej mierze również paralelizm świąt Maryi i Jezusa. Skoro obchodzimy uroczyście Poczęcie Jezusa (25 III) i Poczęcie Maryi (8 XII), Narodzenie Jezusa (25 XII) i Narodzenie Maryi (8 IX), Wniebowstąpienie Jezusa i Wniebowzięcie Maryi (15 VIII), to naturalne wydaje się obchodzenie obok święta ofiarowania Chrystusa (2 II) także święta ofiarowania Jego Matki. Dla uczczenia tej tajemnicy obchodzono osobne święto najpierw w Jerozolimie (prawdopodobnie już w VI w., kiedy to poświęcono w Jerozolimie kościół pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny), potem od VIII w. na całym Wschodzie. W 1372 r. wprowadził je w Awinionie Grzegorz XI, a w 1585 r. Sykstus V rozszerzył je na cały Kościół. Chociaż dzisiejsze wspomnienie nie ma żadnego potwierdzenia historycznego, przynosi ono ważną refleksję teologiczną: Maryja przez całe życie była oddana Bogu - od momentu, w którym została niepokalanie poczęta, poprzez swe narodziny, a potem ofiarowanie w świątyni. Stała się w ten sposób doskonalszą świątynią niż jakakolwiek świątynia uczyniona ludzkimi rękami. Od wieków Maryja była przeznaczona w Bożych planach dla wypełnienia wielkiej zbawczej misji. Upatrzona przez Opatrzność na Matkę Zbawiciela, przez samo to stała się darem dla Ojca. Do swojej misji Maryja przygotowywała się bardzo pilnie i z całym oddaniem - o czym świadczą chociażby jej własne słowa wypowiedziane do Gabriela: "Oto ja, służebnica Pańska" (Łk 1, 38). W tradycji bizantyńskiej obchodzi się uroczyście święto Wprowadzenia Przenajświętszej Bogurodzicy do Świątyni (Wwiedienije Preświatoj Bohorodicy wo Chram). Bracia prawosławni opowiadają, że 3-letnia Maryja samodzielnie weszła po 15 wysokich stopniach świątynnych w ramiona arcykapłana Zachariasza, który wprowadził Ją do Świętego Świętych, gdzie sam miał prawo wchodzić tylko raz w roku. W Kościele katolickim dzisiejsze wspomnienie jest świętem patronalnym Sióstr Prezentek, założonych w 1626 r. w Krakowie przez Zofię z Maciejowskich Czeską dla nauczania i wychowania dziewcząt. Jest też dniem szczególnej pamięci o mniszkach klauzurowych, o czym przypomniał św. Jan Paweł II w 1999 r.: "Maryja jawi się nam w tym dniu jako świątynia, w której Bóg złożył swoje zbawienie, i jako służebnica bez reszty oddana swemu Panu. Z okazji tego święta społeczność Kościoła na całym świecie pamięta o mniszkach klauzurowych, które wybrały życie całkowicie skupione na kontemplacji i utrzymują się z tego, czego dostarczy im Opatrzność, posługująca się hojnością wiernych. Zalecając wszystkim troskę o to, aby tym konsekrowanym siostrom nie zabrakło wsparcia duchowego i materialnego, kieruję do nich słowa serdecznego pozdrowienia i podziękowania". W naszych czasach nie ma już zwyczaju ofiarowywania swoich dzieci Bogu na służbę w świątyni. Wszyscy jednak zostaliśmy niejako przedstawieni Bogu przez naszych rodziców w czasie chrztu. Nie powinniśmy zapominać o tamtym wydarzeniu, ale nieustannie odnawiać w swoim życiu chęć poświęcania siebie Bogu i szukania Jego woli. Więcej informacji: kard. Karol Wojtyła Homilia w uroczystość Ofiarowania NMPKraków, 21 listopada 1968 r. kard. Karol Wojtyła Homilia w uroczystość Ofiarowania NMPKraków, 21 listopada 1969 r. kard. Karol Wojtyła Homilia w uroczystość Ofiarowania NMPKraków, 21 listopada 1973 r. Jan Paweł II Bez reszty oddani swemu Panu"Anioł Pański", 21 listopada 1999 r. Ofiarowanie NMP w świątyni ks. Dariusz Kwiatkowski Ofiarowanie NMP Anna Czerewacka, Ewa Siegień "W Bożej świątyni uroczyście zjawia się Dziewica" Parafia w Rudzie Śląskiej Uroczystość Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny J. A. Loarte Życie Maryi: Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny Piotr Alabrudziński Ofiarowanie NMP Siostry Prezentki Serwis internetowy Leszek Śliwa W blasku Bożej łaski Leszek Śliwa W asyście czcigodnych obywateli Leszek Śliwa Liturgia i... schody Jan Paweł II Żywot Maryi Błogosławiony Jan Paweł II należał do najbardziej maryjnych papieży w historii Kościoła. "Żywot Maryi" jest obszernym zbiorem papieskich rozmyślań Jej poświęconych. bł. Anna Katarzyna Emmerich Życie Maryi Niezwykłe wizje mistyczki z Dülmen w plastyczny, sensacyjny wręcz sposób ukazują życie Maryi od dzieciństwa aż po odejście z tego świata, jej pokorę i skromność, szlachetną powściągliwość i wielkość charakteru, jej rolę jako Służebnicy Pana, misję jako Matki Chrystusa i Zaufanej Apostołów, Vittorio Messori Opinie o Maryi. Fakty, poszlaki, tajemnice Książka tego znanego włoskiego dziennikarza nie jest traktatem teologicznym. Nie jest też "lekturą pobożną". To interesująca pozycja z gatunku dziennikarstwa śledczego, przyjmująca za punkt odniesienia fenomen związany z Matką Chrystusa, polegający na tym, że przynajmniej od połowy XIX stulecia - aż do dziś, włącza się Ona w dzieje najnowszej historii z nadzwyczajną intensywnością. kard. Gianfranco Ravasi Oblicza Maryi w Biblii Autor pragnie "namalować" piórem serię ikon maryjnych. Zobaczymy więc ikony przekopiowane z rysów, które w ciągu wieków szkicowali inni. Będą to przedstawienia szczere i zachowujące podobieństwo, gdyż zostały oparte na sylwetce zarysowanej misternie na świętych stronach, pisanych pod natchnieniem. Giovanny Parravicini Życie Maryi w ikonach Ikony zamieszczone w tej książce przedstawiają kolejne ważne wydarzenia z życia Matki Bożej. Warstwę artystyczną i kompozycję poszczególnych dzieł sztuki sakralnej tłumaczą przystępnie napisane komentarze historyczno-merytoryczne. Ponadto obszerne fragmenty z Pisma św. i pism Ojców Kościoła przybliżają znaczenie przedstawianych wydarzeń. ks. Zdzisław Tomczyk Niezwykły kwiat - opowieść o Maryi Niezwykła powieść opisująca historię życie Maryi: Jej dzieciństwo i atmosferę rodzinnego domu, dorastanie do macierzyństwa oraz do wymagań i zadań, które przed Nią stanęły - by być Matką Boga. Regina Kummer Oto Matka twojaWszystko o Maryi z Nazaretu Ta biografia, a można tak powiedzieć o tej pracy, jest po prostu inna. Świeża. Nowa. Autorka, korzystając z różnych źródeł, potrafiła narracji nadać szczególną literacką formę. Pozwala przy tym mówić apokryfom, które bardziej niż tylko barwnie kreślą losy Maryi. bp Bolesław Pylak Życie Maryi Matki Jezusa i naszej Matki Pisząc o kimś biografię, uwzględniamy jeszcze to wszystko, czego dany człowiek w swoim życiu dokonał. Pytamy o jego wpływ na życie i twórczość innych ludzi. Podobnie niniejszy życiorys Maryi dopełnimy refleksję dotyczącą tego, kim Ona stała się dla ludzkości i co my Jej zawdzięczamy. Benedykt XVI Modlitwy do Matki Bożej Tomik zawiera teksty modlitw, które Papież Benedykt XVI skierował do Maryi - Bożej i naszej Matki. Benedykt XVI Myśli o Matce BożejKomentarz do Litanii Loretańskiej Niniejszy tomik poświęcony jest Maryi - Dziewicy i Matce. Zawiera skierowane do Niej modlitwy Piotra naszych czasów, a także fragmenty z jego encyklik, adhortacji, orędzi, homilii, rozważań, przemówień czy listów - na temat Tej, która jest Świętą Bożą Rodzicielką, Panną nad pannami, Matką Kościoła, Stolicą Mądrości, Uzdrowieniem chorych, Ucieczką grzesznych, Królową wszystkich Świętych... Tytułem każdego kolejnego rozdziału niniejszego tomiku jest bowiem kolejne imię Maryi z Litanii Loretańskiej. ks. Janusz Kumala MIC 125 litanii maryjnych Piękny, bogaty w treść zbiór litanii maryjnych. Niektóre z nich mają kilkuwiekową tradycję. Kilkanaście litanii jest nowych, publikowanych po raz pierwszy. Dołączono też kilka tekstów litanii o charakterze poetyckim. ks. Jan Machniak Zofia CzeskaZałożycielka Zgromadzenia Sióstr Prezentek Niniejsza pozycja jest próbą przybliżenia sylwetki duchowej Matki Zofii Czeskiej w kontekście ruchów duchowych epoki potrydenckiej oraz jej zgromadzenia na przestrzeni wieków. Koncentruje się na materiale źródłowym, jaki zostawiła Służebnica Boża w postaci Ustaw Domowych i Kroniki pisanej przez siostry prezentki. Poszerza refleksję o duchowość maryjną, która leży u podstaw charyzmatu zgromadzenia. W szczególny sposób skupia się na wypowiedziach kard. Karola Wojtyły - Jana Pawła II, który osobiście czuwał nad zgromadzeniem i szkołą sióstr prezentek w ciężkich czasach komunizmu. Ostatnia aktualizacja: Ponadto dziś także w Martyrologium: W Rzymie - św. Rufusa, o którym św. Paweł pisał do Rzymian: "Pozdrówcie wybranego w Panu Rufusa i jego matkę, która jest i moją matką". oraz:św. Alberta, biskupa i męczennika (+ 1192); św. Heliodora, męczennika (+ poł. II w.); św. Kolumbana, opata (+ 615)