Ekscelencjo Księże Nuncjuszu, Wasze Ekscelencje, Szanowne Panie i Panowie Marszałkowie Sejmu i Senatu, Panie i Panowie Ministrowie, Panowie Prezesi, Wszyscy Dostojni Goście, Chcę bardzo podziękować Księdzu Nuncjuszowi za życzenia oraz ciepłe, dobre słowa o Polsce. Dziękuję także Jego Ekscelencji za podzielenie się z nami refleksją na temat bolączek współczesnego świata. Podzielam, sądzę, że podzielamy wszyscy wiele obaw i trosk wyrażonych w słowach Księdza Nuncjusza. Ale jednocześnie warto zauważyć, że widzimy, czujemy wiele oznak rozwoju, postępu, co jest przecież źródłem naszego wspólnego optymizmu, jeśli chodzi o kierunek rozwoju świata i każdego państwa i każdej ojczyzny.. Wiemy, że w świecie współczesnym potrzeba więcej zaufania, więcej woli zgodnego współdziałania na rzecz wspólnego dobra w perspektywie globalnej. Rok 2011 był dobrym rokiem dla Polski. To był rok niełatwych prób i wyzwań, którym, w moim przekonaniu, jako państwo i naród potrafiliśmy sprostać. Opowiadamy się więc za dalszym wzmacnianiem podstaw cywilizacyjnego rozwoju Polski, za otwartością w stosunkach zewnętrznych, za przyjaznymi kontaktami z naszymi sąsiadami i z innymi narodami świata. Czujemy w Polsce, że mniej jest dzisiaj lęków, a więcej wiary we własne możliwości, jest więcej optymizmu, jeśli chodzi o wizję przyszłości. Październikowe wybory parlamentarne potwierdziły stabilność polityczną naszego kraju oraz możliwość zgodnego współdziałania na rzecz wspólnego dobra, mimo naturalnych w demokracji sporów. Rząd wyłoniony w tych wyborach otrzymał polityczny mandat do reform niezbędnych do podtrzymania rozwoju Polski w dłuższym horyzoncie czasowym. Cieszą nas w Polsce uzyskiwane obecnie wyniki gospodarcze, ponad 3,5-procentowy wzrost PKB w 2011 roku oraz dobre prognozy na rok 2012. Cieszą pomimo obaw, że przecież sytuacja zewnętrzna, sytuacja w Unii Europejskiej, a szczególnie w strefie euro nie napawa pełnym optymizmem. My w Polsce staramy się zachować nasz optymistyczny punkt widzenia, bo jesteśmy przekonani, że wiemy, co należy zrobić, aby utrzymać wzrost gospodarczy. Źródłem naszej satysfakcji są też dobre oceny polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej. Sprawując prezydencję Polska zabiegała o utrzymanie spójności i witalności europejskiego projektu integracyjnego. Polska chce silnej Europy, silnych instytucji wspólnotowych oraz zgodnego współdziałania państw członkowskich. W Unii Europejskiej potrzebujemy, w naszym przekonaniu więcej woli porozumienia, więcej odwagi w zmienianiu mechanizmów, ale także i więcej wiary, że jest to projekt, który ma przed sobą znakomitą przyszłość. W historii wielu państw Europy dużym echem w czasie polskiej prezydencji odbiły się nazwiska znamienitych Polek i Polaków. Wspominał także i o tym Dziekan Korpusu Dyplomatycznego Nuncjusz Apostolski. Dlatego muzyka Chopina i Szymanowskiego, kompozytorów w Polsce ukształtowanych a tworzących dla całego świata, towarzyszyła naszemu przewodnictwu w różnych miejscach Europy. Rok 2011 był także międzynarodowym rokiem Marii Skłodowskiej-Curie wielkiej polskiej uczonej, która dzięki pionierskim odkryciom w dziedzinie fizyki i chemii, przecierała w Europie szlak do akademickiej i naukowej kariery kobiet. Ignacy Jan Paderewski, wielki pianista, którego portret i fortepian mijali Państwo wchodząc do tej Sali, wygłaszając swoje expose jako polski premier w trudnych czasach tuż po pierwszej wojnie światowej powiedział, że o Polskę walczyli nie tylko wojownicy, ale że „walczyli o nią i dla niej rycerze słowa, barw i dźwięków, szermierze myśli, nauki i wiedzy”. Rok 2011 trwale zapisze się w kartach historii. Będzie tak ze względu na wydarzenia zwane na świecie „arabską wiosną”. Dla nas Polaków były one przypomnieniem o nieusuwalnej tęsknocie człowieka do życia w warunkach godności i większej wolności, o aspiracjach związanych z poprawą warunków życia jednostek i całych społeczeństw. Te wydarzenia dla nas, dla Polaków, szczególnie Polaków pokolenia Solidarności, były przypomnieniem o naszym roku 1980, a potem 1989. Dlatego wydarzenia w Afryce Północnej wywołały u nas uczucia empatii i solidarności. Mimo nierzadko dramatycznego biegu tych procesów, wierzymy w ich pomyślny efekt, życzymy narodom całego regionu Afryki Północnej i Bliskiego Wschodu sukcesu w dziele, które zostało z odwagą podjęte. Wasze Ekscelencje, Dostojni Goście, Dla polskiej dyplomacji ubiegły rok był rokiem wytężonej pracy i wielu ważnych wydarzeń w stosunkach zewnętrznych. Dla mnie osobiście również był to rok bogaty w kontakty międzynarodowe. Polska gościła szczyt Trójkąta Weimarskiego, szczyt prezydentów państw Europy Środkowej, w którym wzięło udział dwadzieścia głów państw z regionu, a gościem honorowym był Prezydent Stanów Zjednoczonych Barack Obama. Polska gościła także szczyt Partnerstwa Wschodniego. W minionym roku było wiele okazji do spotkań i rozmów z prezydentami, premierami, parlamentarzystami, z dyplomatami, przedstawicielami organizacji międzynarodowych, życia gospodarczego, ważnych ośrodków analitycznych, organizacji pozarządowych zajmujących się różnymi problemami społecznymi. Wszystkim za wkład w naszą wspólną działalność, naszą współpracę chcę w tym momencie serdecznie podziękować. Jestem wdzięczny, że tak wielu ludzi zechciało się dzielić ze mną i z Polską ich obserwacjami i sugestiami odnoszącymi się także do tego, co Polska mogłaby zrobić w różnych dziedzinach życia międzynarodowego, w swoich relacjach dwustronnych. Doświadczenie ostatniego roku niesie ze sobą świadomość trudności, przed którymi stoimy jako narody, jako regiony i jako cała społeczność międzynarodowa. Jednocześnie jednak doświadczenie mówi nam, że przyszłość jest w naszych rękach i że jeśli będziemy pracować, to problemy, z którymi się zmagamy, są do przezwyciężenia. Konieczne jest w tym celu odrzucenie pokusy unilateralizmu, postaw nacjonalistycznych, logiki „my i wy”, w której sukces jednych jest zawsze okupiony przegraną drugich. Nie ma innej drogi przezwyciężenia antagonizujących różnic, trudności w stosunkach dwustronnych czy problemów regionalnych bądź globalnych, jak tylko dialog, otwartość i szczerość, które budują zaufanie i które prowadzą do dobrych porozumień. Od dwudziestu przeszło lat niezmiennie pozytywnie rozwijają się dobrosąsiedzkie relacje z państwami naszego regionu. Polska potrafi przyjaźnie układać stosunki między narodami. Cieszę się, że tę naszą polską zdolność do odmieniania stosunków dwustronnych - niegdyś konfliktowych, pełnych dramatycznych doświadczeń, odwracania ich - na relacje otwartości i dialogu, wymiany dóbr i myśli, na perspektywy, w których dostrzega się i ceni sąsiada, ceni i lubi się tych, z którymi przyszło nam żyć od wielu, wielu wieków w sąsiedztwie. Potrafimy, wbrew różnym doświadczeniom, dobrze układać stosunki z naszymi sąsiadami. Moje wielokrotne spotkania z kolegami z Niemiec, Czech, Słowacji, Węgier czy państw bałtyckich, z Ukrainy potwierdzają słuszność politycznej dewizy „zgoda buduje”. Nie będziemy więc ustawali w wysiłkach, aby te imponujące przeobrażenia i osiągnięcia utrwalać i dodawać nowe impulsy w stosunkach z naszymi sąsiadami. Dostojni Goście, Dzięki wysiłkowi prezydencji, pokazaliśmy raz jeszcze, że integracja europejska jest dla nas nie tylko sposobem realizacji własnego interesu narodowego, ale że jest przede wszystkim wyborem cywilizacyjnym, wyborem aksjologicznym. Podstawowym, krótkoterminowym, choć strategicznie ważnym zadaniem przed którym stoi Unia Europejska jest ustabilizowanie strefy euro, w tym wzmocnienie unii monetarno-gospodarczej w sposób, który jednocześnie nie pozbawi tej strefy na lata możliwości gospodarczego wzrostu. Nie może to być zarazem osłabienie wspólnotowego charakteru Unii. Byłoby ironią historii, gdyby wspólnotowy dotychczas charakter Unii, nadany jej przed laty przez ojców założycieli, przez państwa założycielskie został obecnie rozmontowany przez te same państwa z powodu błędów popełnionych przez niektóre rządy niektórych państw członkowskich. Polska pozostanie stanowczym adwokatem Unii spójnej, dynamicznej i otwartej na swoje sąsiedztwo, Unii zaangażowanej w rozwiązywanie wspólnych problemów ludzkości. Unia musi pozostać otwarta na swoje otoczenie, w tym perspektywę stopniowego rozszerzania się. Podzielam głęboką wiarę Benedykta XVI oraz jego błogosławionego poprzednika Jana Pawła II, wyniesionego na ołtarze papieża-Polaka, w wartość Europy i w jej zdolność do odradzania się, w potrzebę jej otwartości na świat, która umożliwia jej dzielenie się jej najlepszymi osiągnięciami z całą ludzkością. Jan Paweł II mówił często o wschodnim płucu Europy, które powinno być połączone z jej zachodnią częścią tak, aby Europa mogła być w pełni sobą, bogatą swym cywilizacyjnym doświadczeniem i różnorodnością, swym dziedzictwem, zasobami ludzkimi i naturalnymi. Ta wizja cały czas realizuje się, w moim przekonaniu, w dalece niepełnym wymiarze. Polska podjęła wysiłek normalizacji i pojednania z Rosją. Widzieliśmy w tym, i nadal widzimy, nasz wkład w dzieło pojednania narodów całej Europy. Moje spotkanie z prezydentem Miedwiediewem w tym pałacu, w grudniu 2010 roku, dało nadzieję na postęp w tym procesie. Wierzę, że jest możliwe dalsze dobre i konsekwentne dążenie obu stron do rozwijania dialogu, dążenie na rzecz zbliżenia Unii i Rosji. Zarówno współkształtując politykę Unii Europejskiej, jak i w naszych stosunkach dwustronnych z Rosją, jesteśmy zainteresowani dalszym rozwojem naszej współpracy. Liczymy na szybszy postęp w zbliżaniu Ukrainy do UE i pozostajemy przekonani, że znikną przeszkody, które utrudniają podpisanie wynegocjowanego już porozumienia o stowarzyszeniu Ukrainy z Unią. Boli nas, jako sąsiadów, blokowanie demokratycznych i europejskich aspiracji narodu białoruskiego. Wierzymy, że zostanie tam przywrócona wolność tym, którzy zostali tej wolności z powodów politycznych pozbawieni. Wasze Ekscelencje, Dostojni Goście, Polska pozostaje przekonanym zwolennikiem utrzymania bliskich, sojuszniczych związków pomiędzy Europą a Stanami Zjednoczonymi. Wnosimy do nich wkład w wymiarze bilateralnym i poprzez współdziałanie w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego. Cieszę się, że najbliższy szczyt Sojuszu, w maju bieżącego roku, odbędzie się w Chicago, mieście, z którym związany jest obecny Prezydent Stanów Zjednoczonych, ale które przede wszystkim, dla nas, dla Polaków jest zawsze największym skupiskiem Polaków i osób polskiego pochodzenia żyjących poza granicami naszego kraju. Liczę, że spotkanie NATO, właśnie w Chicago, stanie się dobrą okazją do potwierdzenia więzi transatlantyckich oraz roli Sojuszu w stabilizowaniu bezpieczeństwa w całej strefie euroatlantyckiej z pożytkiem dla wszystkich państw, które się w niej znajdują. Ważne będzie także skuteczne poszukiwanie politycznego rozwiązania dla zbyt długo trwającego i niszczącego konfliktu w Afganistanie. Moja niedawna wizyta w Chinach była jeszcze jednym z przejawów dążenia Polski do rozszerzenia kontaktów z krajami leżącymi poza Europą. Nasz potencjał i miejsce w Europie predestynują nas, w moim przekonaniu, do intensyfikacji relacji z krajami Azji, Afryki i Ameryki Łacińskiej. Ich praca i osiągnięcia budzą w Polsce uznanie, szacunek, wielkie zainteresowanie i ogromną życzliwość. Mamy sobie coraz więcej sobie do zaoferowania w sferze gospodarczej, kulturalnej, edukacyjnej. Jednym z instrumentów naszej obecności w krajach pozaeuropejskich jest pomoc, której celem powinno być umacnianie stabilności, tworzenie podstaw wzrostu gospodarczego i samodzielności tych narodów, które doświadczyły konfliktów i innych nieszczęść. Staramy się więc dzielić zarówno środkami materialnymi, jak i unikatowym doświadczeniem w budowaniu państwa prawa, poszanowania praw człowieka i żywotnej gospodarki rynkowej. Polska niezmiennie pozostaje przekonana o wartości praw człowieka - z perspektywy pojedynczych jednostek, większych zbiorowości, zwłaszcza mniejszości narodowych i religijnych, jak i z perspektywy sprawiedliwego pokoju i trwałego rozwoju. Stąd aktywność mającego siedzibę w Warszawie sekretariatu „Wspólnoty Demokracji”, stąd nasze starania o utworzenie Europejskiego Funduszu na rzecz Demokracji. Polska pozostanie aktywna w organizacjach międzynarodowych, tych, które służą bezpieczeństwu międzynarodowemu, rozwojowi kontaktów między państwami i kontaktów międzyludzkich, tych, które umacniają prawo międzynarodowe i poszanowanie praw człowieka, które tworzą podstawy zrównoważonego rozwoju oraz rozwiązują problemy globalne, głodu, wykluczenia, pandemii, zwalczają zagrożenia dla środowiska naturalnego człowieka. Będziemy tam, w tych organizacjach aktywni - w Radzie Europy, OBWE, ONZ i organizacjach wyspecjalizowanych tego systemu. Będziemy wspierać to wszystko, co służy dobru ludzkości, co sprzyja dialogowi, tolerancji, niedyskryminacji, co zmniejsza rolę siły militarnej w życiu międzynarodowym. W poprzednim półroczu Polska przewodziła Radzie Unii Europejskiej, a w połowie bieżącego roku, wspólnie z Ukrainą, będziemy gospodarzem mistrzostw Europy w piłce nożnej, Euro 2012. Wspomniał o tym także i ksiądz Nuncjusz, to naprawdę dla nas ważne wydarzenie. Chcielibyśmy bardzo, abyśmy mogli je przeżywać także z naszymi przyjaciółmi, także z wszystkimi fanami piłki nożnej. Zadbamy o wszystko. Będziemy starali się, aby to była dobra okazja do poznania Polski, polskiej kultury, Polaków. Zadbamy o wszystko poza jednym – nie możemy zagwarantować, że wszyscy wygrają. Ale liczymy na to, że i poprzez Euro 2012 znajdziemy drogę do tego, co ludzi łączy. Księże Arcybiskupie Nuncjuszu, Dostojni Goście, Wszyscy Zgromadzeni! Życzę wszystkim Państwu, Państwa rodzinom, Państwa narodom wszelkich pomyślności na niełatwy, ale przecież mający także i swoją piękną, dobrą perspektywę roku 2012. Życzę wszystkim krajom, życzę także Polsce, aby ten rok przyniósł nam wszystkim pokój i szczęście! Wszystkiego najlepszego.

Jako Polacy w czasie pandemii zdaliśmy egzamin z obywatelskiej odpowiedzialności; wybory prezydenckie przeprowadzono sprawnie, zgodnie ze standardami demokratycznymi i przy rekordowej frekwencji - powiedział prezydent Andrzej Duda w orędziu do zagranicznych dyplomatów akredytowanych w Polsce. CZYTAJ WIĘCEJ: Szef dyplomacji USA uderza w Nord Stream 2! Na szczycie NATO wspomniał o Polsce i Ukrainie. „Ma potencjał, by naruszać interesy” Zamiast spotkania, przesłanie w formie nagrania wideo Z powodu pandemii doroczne spotkanie noworoczne prezydenta z korpusem dyplomatycznym w tym roku nie odbyło się. W zamian prezydent skierował do szefów misji dyplomatycznych akredytowanych w Polsce przesłanie w formie nagrania wideo. Prezydent wyraził nadzieję, że kolejne spotkanie będzie miało już tradycyjny charakter. Niezmiernie żałuję, że nie możemy porozmawiać osobiście, bo byłoby to nasze pierwsze spotkanie w trakcie mojej II kadencji. Pandemia koronawirusa Zaznaczył, że koronawirus bezlitośnie testuje od roku instytucje polityczne, podmioty gospodarcze, służbę zdrowia, a przede wszystkim obywateli. Pamiętając o tych wszystkich trudnościach, a zwłaszcza poświęceniu pracowników służb medycznych, odczuwam także dumę, że jako Polacy zdaliśmy egzamin z obywatelskiej odpowiedzialności, a wybory prezydenckie zostały przeprowadzone w sposób sprawny, w zgodzie ze standardami demokratycznego państwa prawa i przy rekordowej frekwencji — powiedział prezydent. Dodał, że jako ich zwycięzca, ma poczucie bardzo silnego mandatu udzielonego przez ponad 10 milionów wyborców. Biuro Polityki Międzynarodowej w KPRP Prezydent zaznaczył w orędziu do korpusu dyplomatycznego, że śledząc wydarzenia rozgrywające się w różnych częściach globu, także w pobliżu granic Rzeczypospolitej podjął decyzję o rozbudowie zagranicznego pionu Kancelarii Prezydenta RP poprzez powołanie specjalnego Biura Polityki Międzynarodowej. Mam nadzieję, że dzięki pracy nowego biura także Państwa współpraca i kontakty z prezydencką administracją będą jeszcze lepsze — dodał. Przypomniał, że organizację nowego Biura powierzył ministrowi pracującemu w Kancelarii Prezydenta Krzysztofowi Szczerskiemu. „Trzeba zapewnić jak najszerszy dostęp do szczepionek przeciw COVID-19” Prezydent wskazał w przesłaniu na trzy podstawowe wyzwania, które mogą „zostać podjęte przez wszystkich uczestników relacji międzynarodowych, bez względu na ich położenie geograficzne, potencjał ludnościowy czy dominującą religię”. Pierwsze wyzwanie, jakie dostrzegam, to podjęcie wspólnych działań zapobiegających pogłębianiu globalnego podziału na biednych i bogatych. Niestety istnieje poważne ryzyko, że pandemia, a przede wszystkim jej skutki ekonomiczne, zniweczą dotychczasowe osiągnięcia na rzecz budowy sprawiedliwości społecznej w ujęciu międzypaństwowym stwierdził prezydent. Podkreślił, że „zadaniem niecierpiącym zwłoki jest kwestia zapewnienia jak najszerszego dostępu do szczepionek przeciw Covid-19”. Apeluję, aby już powstałe szczepionki, a także te będące w fazie testów, stały się dobrem ogólnoludzkim z łatwym i tanim dostępem dla każdej społeczności — oświadczył Duda. Jak dodał, tylko w ten sposób możemy uratować przed śmiercią i biedą miliony osób na całym świecie „Przygotujmy się wspólnie na możliwą kolejną pandemię” Prezydent w orędziu skierowanym do zagranicznych dyplomatów akredytowanych w Polsce wskazał, że pandemia „w sposób niekiedy dramatyczny pokazała, jak ważną rolę w coraz bardziej zglobalizowanym świecie odgrywa sprawna i ogólnodostępna służba zdrowia”. Andrzej Duda wyraził opinię, że „w tym obszarze jest duża przestrzeń do współdziałania, wymiany doświadczeń oraz dobrych praktyk, w celu podniesienia poziomu sprawności poszczególnych krajowych służb zdrowia”. Mamy w Europie, ale pewnie nie tylko, godne naśladowania przykłady przyjmowania pacjentów przez sąsiadujące ze sobą kraje. Polscy medycy opiekują się pacjentami ze Słowacji i Czech — mówił prezydent. Według niego „warto te dobre praktyki współpracy pielęgnować i rozszerzać. Chciałbym, aby społeczność międzynarodowa podjęła solidarny wysiłek wypracowania skutecznych mechanizmów pomocy międzypaństwowej. Tak jak wspólnie podejmujemy działania na rzecz walki ze zmianami klimatycznymi, tak podobnie powinniśmy działać, by chronić nasze społeczeństwa przed zagrożeniem pandemicznym – zwłaszcza, że epidemiolodzy przewidują wysokie prawdopodobieństwo jej powtórzenia się w przyszłości — oświadczył polski przywódca. Przygotujmy się zawczasu oraz wspólnie na to trudne wyzwanie — zaapelował. Prawo międzynarodowe i prawa człowieka Prezydent mówił, że wybuch pandemii przypomniał „o potrzebie budowy silnych instytucji, stanowiących fundament, na którym społeczeństwo może się wesprzeć w chwili próby”. W obszarze relacji międzypaństwowych taką rolę odgrywa prawo międzynarodowe. Stąd moje głębokie przekonanie o potrzebie konsekwentnego egzekwowania przestrzegania jego zasad, zwłaszcza w odniesieniu do praw człowieka — podkreślili Duda. Jak zaznaczył, „niestety ostatnie miesiące, w różnych częściach świata, dostarczyły kolejnych przykładów łamania tak podstawowych praw, jak prawo do wolnych i demokratycznych wyborów, czy pokojowego demonstrowania”. Zaznaczył, że Polska będzie jeszcze przez dwa lata zasiadać w Radzie Praw Człowieka ONZ. Zapewnił o otwartości naszego kraju na współpracę ze wszystkimi partnerami w celu skuteczniejszej ochrony podstawowych praw i wolności. Pogłębienie więzi w ramach NATO Prezydent zapowiedział, że w drugiej kadencji chce kontynuować działania na rzecz wzmacniania bezpieczeństwa Polski, zarówno w ramach Sojuszu Północnoatlantyckiego, jak i poprzez współpracę dwustronną. Dlatego z uznaniem przyjmuję deklaracje prezydenta USA Joe Bidena i jego administracji dotyczące amerykańskiego zaangażowania w bezpieczeństwo Europy oraz zobowiązań sojuszniczych wynikających z artykułu piątego Traktatu Waszyngtońskiego — powiedział Duda. Jako ważny partner Stanów Zjednoczonych oraz wiarygodny członek NATO, liczymy na pogłębienie więzi sojuszniczych, gdyż jest to w dobrze pojętym interesie całej wspólnoty Zachodu — oświadczył prezydent. Gospodarczy wymiar bezpieczeństwa Wskazał ponadto na wymiar gospodarczy bezpieczeństwa. Wzywał, by pozostając otwartymi na współpracę z partnerami na całym świecie, myśleć o tworzeniu „bezpiecznych, regionalnych łańcuchów współpracy w obszarach strategicznych”. Zaznaczył, że chodzi również o współpracę energetyczną, której „najważniejszym zadaniem jest zagwarantowanie możliwości wyboru poprzez dywersyfikację dostaw surowców, a także poprzez dywersyfikację nowego miksu energetycznego”. W tym celu, razem z rządem, pracujemy nad takim modelem polskiej energetyki przyszłości, który zapewni dywersyfikację oraz skuteczną realizację celów transformacji energetycznej w sposób sprawiedliwy, tzn. uwzględniający uwarunkowania ekonomiczne i społeczne w Polsce postrzegane przez pryzmat dobrze rozumianego interesu naszych obywateli — powiedział prezydent. Budowa silnego regionu Inicjatywy Trójmorza w ramach UE Prezydent w orędziu wideo skierowanym do szefów misji dyplomatycznych w Polsce zapowiedział, że w trakcie drugiej kadencji będzie chciał się skupić na kwestii „budowy silnego regionu Inicjatywy Trójmorza w ramach Unii Europejskiej”. Jak mówił, „odbudowa gospodarcza po pandemii będzie odbywać się poprzez inwestycje, zarówno środków europejskich, jak i publicznych oraz prywatnych”. W realizację tego zadania - zdaniem prezydenta - „znakomicie wpisują się priorytety Inicjatywy Trójmorza, a także jej dotychczasowe osiągnięcia, jak chociażby powstanie Funduszu Inwestycyjnego Inicjatywy Trójmorza”. Duda wyraził przekonanie, że „Europa Środkowo-Wschodnia, dzięki sukcesowi gospodarczemu ostatnich lat, stanie się kołem zamachowym dla gospodarczej odbudowy Wspólnoty w najbliższych latach”. ?Jeśli nam się to uda, a mocno wierzę, że tak się stanie, to sukces Trójmorza będzie promieniował zarówno na Zachód, jak i Wschód naszego regionu. Stoi przed nami historyczna szansa, aby impuls do dalszego rozwoju Unii wolnych narodów i równych państw, dostrzegających i szanujących swoją wartość, wyszedł właśnie z Europy Środkowej — oświadczył prezydent. Jak zaznaczył, chciałby, „by dzisiejsza zewnętrzna granica Trójmorza nie pozostała na zawsze zewnętrzną granicą świata zachodnich wartości oraz instytucji”. Dlatego Polska konsekwentnie opowiada się za polityką „otwartych drzwi” dla państw Partnerstwa Wschodniego oraz Bałkanów Zachodnich. Dlatego domagamy się przestrzegania praw człowieka i podjęcia dialogu ze społeczeństwem na Białorusi. Dlatego pozostajemy także adwokatem integralności terytorialnej oraz suwerenności Ukrainy i Gruzji — podkreślił prezydent. Internet był symbolem wolności, dziś często kojarzy się z cenzurą Prezydent w orędziu skierowanym do szefów misji dyplomatycznych akredytowanych w Polsce mówił, że ograniczenia wynikające z pandemii COVID-19, „stwarzają pokusę do ograniczania wielu swobód, a fakt, że znakomita część naszych aktywności przeniosła się do świata cyfrowego, sprawił, że wolność w sieci stała się sprawą kluczową dla dobrego życia naszych obywateli”. Mój niepokój w tym względzie wzbudzają coraz częstsze zakusy, nie tylko antydemokratycznych reżimów, ale też globalnych korporacji, by kontrolować i limitować wolność słowa w nowych kanałach komunikacji lub zakłócać wewnętrzne procesy polityczne w państwach — powiedział Andrzej Duda. Jak dodał, „internet przez długi czas był symbolem niczym nieskrępowanej dyskusji, co stanowiło wartość nie do przecenienia”. Dziś niestety coraz częściej kojarzy się z cenzurą, licznymi nowymi ograniczeniami lub niedopuszczalnymi praktykami — ocenił. Według prezydenta z tego względu warto podjąć rozmowę, jak zapewnić wolność w mediach społecznościowych i wirtualnych wspólnotach. Jednocześnie nie wolno nam zapominać, że stajemy również przed wyzwaniem, by internet nie był używany do cyberataków lub nielegalnego wpływania na procesy wyborcze — podkreślił prezydent. Jak wskazał, „pogodzenie wolności i bezpieczeństwa internetu to jedno z wielkich wyzwań, jakie w przyszłości coraz częściej będzie stawiane przed społecznością międzynarodową”. CAŁOŚĆ PRZESŁANIA: kpc/PAP

16 listopada 2004 16 listopada 2004 roku z okazji 50. rocznicy urodzin Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Aleksandra Kwaśniewskiego – w Pałacu Prezydenckim odbyło się spotkanie Prezydenta RP z Korpusem Dyplomatycznym. Podczas uroczystości Szef Protokołu Dyplomatycznego MSZ amb. Janusz Niesyto odczytał list w imieniu Nuncjusza Apostolskiego abp. Józefa Kowalczyka, Dziekana Korpusu Dyplomatycznego: Szanowny Panie Prezydencie! 50. rocznica urodzin to ważny moment w życiu każdego człowieka. Takiej chwili w życiu Pana Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej nie mógł nie zauważyć Korpus Dyplomatyczny akredytowany w Polsce. W dniu dzisiejszym przychodzimy do rezydencji Pana Prezydenta, aby w imieniu naszych mocodawców, jakimi są władze naszych krajów i rządów, a także w imieniu własnym, złożyć Panu Prezydentowi wyrazy pamięci, uznania, gratulacje i najlepsze życzenia. Korpus Dyplomatyczny w Polsce przekazuje Panu Prezydentowi także skromny upominek jako wyraz pamięci i ludzkiej życzliwości. Życzymy zatem wszelkiego dobra w dalszym realizowaniu powierzonej Panu Prezydentowi misji, jak również w życiu osobistym i rodzinnym. Zwracając się do zebranych Prezydent RP powiedział Chcę przede wszystkim podziękować za pamięć. 50 lat to jest, jak słusznie abp Kowalczyk zauważył, data, która nie da się ukryć. Ona przynosi wiele refleksji i jest swoistym zakrętem w życiu, które składa się z tego, co się zdobywa, z doświadczeń, które składają się później na mądrość, jaką należy już wykazywać osiągając wiek Abrahama. Cieszę się, ponieważ dzisiaj po raz pierwszy rano obudziłem się już jako 50-latek. Urodziłem się 50 lat temu około godz. 20. Kiedy zastanawiałem się dlaczego moje życie poszło w stronę polityki, to znalazłem takie właśnie usprawiedliwienie, że skoro urodziłem się gdzieś między a to znaczy w momencie wiadomości telewizyjnych, których wtedy zresztą nie było, to to mnie jakoś naznaczyło ku polityce. I z takim właśnie przeznaczeniem żyję – bo wcześniej jako dziennikarz, później jako polityk, mam to poczucie, że właśnie to późne narodzenie między 7 a 8 wieczorem spowodowało, że tak wyglądają moje losy. Ale chcę Państwa zapewnić, że dziś, kiedy się obudziłem już jako 50-latek, to z radością stwierdziłem, że czuję się równie dobrze jak dzień wcześniej, że wiem, gdzie jestem, że wiem, co robię, że Was rozpoznaję, w związku z tym naprawdę nie ma co się obawiać przekroczenia tej granicy wieku. I oczywiście mówię to nie do tych, którzy mają już to doświadczenie za sobą, ale mówię to do niektórych młodszych od nas w tym gronie, żeby się nie obawiali pięćdziesiątki – Pan Ambasador Białorusi z uwagą słucha moich słów. Teraz., pozwólcie, parę uwag już nie żartobliwych. 50 lat mojego życia to jest 9 lat wypełniania urzędu prezydenckiego, to jest potężna część mojego dorosłego życia. I mam wiele satysfakcji wynikających z rozwoju Polski, z naszej obecności w NATO, Unii Europejskiej, że mamy Konstytucję, nad którą pracowałem i która została przyjęta w ogólnonarodowym referendum. Polska się zmienia i naprawdę wystarczy spojrzeć gdziekolwiek – od wschodu do zachodu, od północy do południa, jak bardzo ta Polska jest inna niż 15 lat temu kiedy rozpoczynały się obrady Okrągłego Stołu tu właśnie, w tej sali. I to jest powód do polskiej dumy, do polskiej satysfakcji i oczywiście nie do zasłaniania tych słabości, które są ciągle bardzo obecne i bardzo dojmujące. Ale chcę Państwu także powiedzieć, że w moim życiu od samego początku, nie tylko tym życiu prezydenckim, było bardzo ważne, żeby przyjaciele byli także w świecie, żebyśmy potrafili rozmawiać ze sobą niezależnie od tego, jakie różnice filozoficzne, religijne czy geograficzne nas dzielą. Wiele zawdzięczam tu moim rodzicom, którzy wyznawali taką właśnie ideę i nas jako dzieci wozili wtedy do krajów bloku radzieckiego, bo tylko tam można było podróżować, ale już wtedy zwiedziliśmy i Berlin, i Budapeszt, i Pragę, i Bukareszt, i wybrzeże Morza Czarnego. To było wielkie doświadczenie, które odczuwam do dzisiaj, że ten świat mimo różnic jest sobie bliski, jest bardziej homogeniczny niż nam się zdaje. W okresie studiów miałem już okazję sam podróżować – pierwsza moja podróż na Zachód była do Wielkiej Brytanii w 1974 roku – wtedy właśnie zostałem kibicem Arsenalu Londyn. W 1975 roku miałem okazję odbyć praktykę w Szwecji, na północy, za kręgiem polarnym i kiedy otrzymałem tam pierwszą wypłatę, oczywiście obniżoną o podatki, które w Szwecji były wysokie, napisałem kartkę protestacyjną, którą pamiętam do dziś i która każdemu Szwedowi jest aktualna również i teraz: „protestuję przeciwko wysokim podatkom”. Niezależnie od wysokich podatków te pieniądze, które zarobiłem, przydały mi się do odbycia młodzieńczej wyprawy życia do Stanów Zjednoczonych z okazji 200-lecia. Z kolegą byliśmy w Stanach i prowadząc samochody w agencji ubezpieczeniowej przejechaliśmy 33 stany Ameryki – od Nowego Jorku do San Diego i wszystko wokół tego po drodze. Mówiąc krótko – Amerykę lepiej ode mnie i mojego przyjaciela znają tylko kolejni kandydaci na prezydentów Stanów Zjednoczonych, bo oni muszą objechać 50 stanów, myśmy objechali tylko 33. A jednocześnie muszę powiedzieć, że w 1976 roku kiedy byłem w Ameryce, Polska była w istocie poza środowiskami polskimi krajem nieznanym. Dla ogromnej części Amerykanów Poland i Holland to było dokładnie to samo. To były sytuacje dość częste i tym bardziej jestem dumny, że po tylu latach w czasie debat prezydenckich prezydent Stanów Zjednoczonych mówi o Polsce i nawet z dobrym akcentem wymienia moje nazwisko. To jest symbol zmiany, która się dokonała. W 1977 roku miałem okazję odbyć swój staż studencki w Wuppertalu i było bardzo przyjemnie, gdy okazało się, że właśnie stamtąd pochodzi mój partner – Prezydent RFN Johannes Rau. I wtedy uzgodniliśmy, że z Wuppertalem związane są co najmniej 3 wielkie postaci – Johannes Rau, Aleksander Kwaśniewski i Friedrich Engels, który tam się urodził i pracował. Prezydent Rau był tak miły, że znalazł dokumenty dotyczące wypłat dla mnie w 1977 roku i stwierdził, że były to wysokie wypłaty. I musiałem mu odpowiedzieć, niestety dość przykro, że jeżeli uważa, że wypłaty dla mnie są powodem kłopotów gospodarczych RFN dzisiaj, to przesadza. Miałem okazję w czasach przedprezydenckich być w wielu Waszych krajach. I zrozumiałem rzeczy dość banalne, ale też dość skomplikowane. Banalne jest to, że świat jest piękny, że jest naprawdę czymś unikalnym i powinniśmy się z tego cieszyć i to szanować. A to trudne – że na świecie mamy tak wiele zjawisk i tak wielu ludzi, którzy mogą powodować tragedie i nieszczęścia, że musimy być gotowi do stałej walki z takimi właśnie zjawiskami. I właściwie zadaniem Waszym, jako dyplomatów, moim, jako prezydenta, moich przyjaciół wypełniających ważne urzędy, jest pomagać wszystkiemu temu, co jest dobre i walczyć z tym wszystkim, co złe. To dobre ma wiele swoich nazw, ale niestety i to złe ma wiele swoich wymiarów. Ja wierzę, że XXI wiek może być wiekiem pokoju, dialogu, tolerancji i eliminowania terroryzmu, przestępczości, wszystkiego, co jest przeciwko człowiekowi. I wiem, moi drodzy, że w Waszych rządach i Wy jako ambasadorowie myślicie bardzo podobnie, dlatego możemy przy tej okazji urodzinowej spotkać się tak przyjemnie. W Polsce jest znana pieśń „Sto lat” – ja ją przyjmuję poważnie dzisiaj i to oznacza, że mam 50 lat, żeby w tym wielkim dziele walki o dobry, bezpieczny, pokojowy świat uczestniczyć. Cieszę się tym bardziej, że poprzednich 50 lat też nie zmarnowałem. Rad jestem, że mogłem spotkać takich ludzi jak Wy, Drodzy Państwo, na swojej drodze. Chcę podziękować przywódcom, głowom koronowanym, przewodniczącym rządów ze wszystkich Waszych krajów za życzenia, za ich przyjaźń wobec Polski, za ich gotowość do współpracy. Otrzymałem mnóstwo życzeń, telegramów od prezydentów i premierów – oczywiście odpowiem na nie indywidualnie, ale już dziś chcę podziękować, że skromny polski prezydent jest przez nich ceniony, uznawany i tak po przyjacielsku traktowany. To naprawdę dla mnie ważne i wzruszające. Było wczoraj bardzo wiele telefonów, za które również dziękuję. W imieniu Małżonki i swoim własnym chcę również złożyć Wam, drodzy Państwo, życzenia zdrowia, pomyślności i oby każdy dzień pobytu w Polsce był dla Was radością, doświadczeniem, odkryciem, ale przede wszystkim – radością. Dziękuję bardzo! Podziel się

Ekscelencjo Księże Arcybiskupie, Nuncjuszu Apostolski, Dziekanie Apostolski, Wasze Ekscelencje, Szanowni Państwo Ambasadorowie, Szanowny Panie Marszałku, Szanowny Panie Prezesie Rady Ministrów, Czcigodni Księża Biskupi, Szanowni Państwo Ministrowie, Szanowna Pani Prezes Trybunału Konstytucyjnego, Szanowni Panowie Generałowie, Dostojni Goście, Wszyscy Wielce Szanowni Państwo, Jest mi niezmiernie miło powitać Państwa na naszym czwartym, wspólnym noworocznym spotkaniu. Za nami rok 2018, bogaty w wiele wydarzeń, z których bez wątpienia najważniejszym i dla nas najdonioślejszym były obchody 100-lecia odzyskania niepodległości. Serdecznie dziękuję, że również w Państwa krajach nasze święto narodowe było widoczne i czasami bardzo radośnie i hucznie obchodzone. ENGLISH VERSION >>> W minionym roku rozpoczęliśmy dwuletnie niestałe członkostwo w Radzie Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, a w Katowicach przewodniczyliśmy obradom 24. Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu. Zakończyła się ona sukcesem w postaci przyjęcia tzw. Pakietu katowickiego, co było możliwe dzięki gotowości do kompromisu wszystkich stron biorących udział w negocjacjach. Chciałbym podziękować Państwa krajom za współpracę, a także za słowa uznania, które otrzymaliśmy za dobrą i skuteczną organizację katowickiej konferencji. Rok 2018 był kolejnym rokiem mojej dużej aktywności międzynarodowej. W jego trakcie odbyłem 26 wizyt zagranicznych, a także spotkałem się z ponad dwudziestoma przywódcami państw, którzy przyjechali do Polski. Czuję osobistą satysfakcję z faktu, że moje wizyty oraz rozmowy z zagranicznymi partnerami, poza treścią polityczną, zwiększają również nasze bezpieczeństwo, w tym energetyczne, a także dają wymierne korzyści gospodarcze. Cieszę się, że miniony rok po raz kolejny był pod tym względem korzystny dla Polski. Dołączyliśmy do grona krajów rozwiniętych, wzrost PKB osiągnął 5%, a eksport polskich przedsiębiorstw systematycznie rośnie. Ponadto udało się w minionym roku podpisać istotne dla naszego bezpieczeństwa energetycznego długoterminowe kontrakty na dostawy gazu skroplonego. Dzięki temu możliwa będzie skuteczna dywersyfikacja źródeł dostaw energii nie tylko dla Polski, ale również dla regionu. Jest to jeden z elementów współpracy rozwijanej w ramach Inicjatywy Trójmorza. Cieszę się ogromnie, że podczas ubiegłorocznego spotkania w Bukareszcie Inicjatywa uzyskała wzmocnione poparcie polityczne. Zapoczątkowaliśmy także proces realizacji wspólnych projektów. Liczę, że w tym roku uda się sfinalizować pracę nad powstaniem Funduszu Trójmorza. Będzie to znaczący krok ku większej skuteczności w zakresie realizacji wspólnych przedsięwzięć gospodarczych i infrastrukturalnych. Jak co roku ważnym i stałym punktem moich wizyt były spotkania z moimi rodakami mieszkającymi na co dzień poza ojczyzną. Cieszę się, że w roku 100-lecia odzyskania niepodległości udało się doprowadzić do spotkań z Polakami żyjącymi w takich miejscach jak Chicago czy Wilno, a także w trakcie pierwszej w historii oficjalniej wizyty w Australii i Nowej Zelandii z Polonią w Sydney oraz w Auckland i w Wellington. Wielce Szanowni Państwo, O ile rok 2018 był rokiem świętowania niepodległości, to rok bieżący będzie rokiem stulecia odrodzonej niepodległej polskiej dyplomacji. Przed stu laty, w roku 1919, Polska zaczęła aktywnie nawiązywać relacje dyplomatyczne. Cieszę, że Państwa placówki przygotowują liczne uroczystości rocznicowe. Zapewniam o moim wsparciu dla obchodów oraz gotowości do objęcia ich patronatem. Ekscelencje, Polska dyplomacja jest gotowa konsekwentnie wspierać dobrą współpracę wielostronną. Przywołana wcześniej konferencja COP24 w Katowicach oraz planowane na ten rok w Polsce wydarzenia międzynarodowe, takie jak konferencja nt. Bliskiego Wschodu oraz szczyt Procesu Berlińskiego dotyczący Bałkanów Zachodnich, stanowią nasz wkład w rozwój dyplomacji wielostronnej. Uważamy, że taka dyplomacja jest możliwa i że może być skuteczna. Jednak jej podstawą muszą być dobre relacje dwustronne, zbudowane na zaufaniu oraz prawie międzynarodowym. Prawo międzynarodowe powinno być narzędziem rozwiązywania kwestii spornych. Dyplomacja jest źródłem pokoju, o ile opiera się właśnie na prawie międzynarodowym. Kwestia wartości pokoju w oczywisty sposób wiążę się z refleksją historyczną, do której skłania nas przypadająca w 2019 roku 80. rocznica wybuchu II wojny światowej oraz 75. rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. W tym roku będziemy również obchodzić ważne dla polskiej pamięci historycznej rocznice bitwy pod Monte Cassino, a także bohaterskich walk dywizji gen. Stanisława Maczka na terenie Belgii i Holandii. Będę chciał osobiście oddać hołd polskim żołnierzom tamtych dni, aby pokazać nasz wkład w budowę wolnego świata oraz bezpiecznej i żyjącej w pokoju Europy. Bohaterstwo polskich żołnierzy spod Monte Cassino oraz z pól Normandii i Flandrii, wywalczyło nam prawo do decydowania o porządku bezpieczeństwa w Europie. Mając swoje zasłużone miejsce w rodzinie narodów europejskich, chcemy aktywnie włączyć się w budowę wspólnej Europy. Historycznym źródłem naszego wkładu do dyskusji o przyszłości Unii Europejskiej jest dziedzictwo unii lubelskiej, której 450. rocznicę będziemy świętować w tym roku. Zawarta 1 lipca 1569 roku na sejmie w Lublinie, powołała do życia nowe państwo – Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Powstało ono dzięki unii, na którą zgodę wyraziły szlachta polska, litewska, a także ruska, czy jak dziś byśmy powiedzieli – białoruska i ukraińska. W ten sposób daliśmy wspólnie przykład ówczesnej Europie, że nie tylko możliwe jest pokojowe współistnienie różnych tradycji politycznych, kultur oraz wyznań religijnych. Dowiedliśmy rzeczy znaczniej cenniejszej: w dobie wojen dzielących Stary Kontynent pokazaliśmy, że roztropna i odważna polityka, zbudowana na cnocie sprawiedliwości i kierowana poczuciem dobra wspólnego może powołać do życia gospodarczą i polityczną potęgę oraz podmiotową siłę polityczną, jaką była ówczesna Rzeczpospolita. Do tych źródeł jedności europejskiej nawiązywał Jan Paweł II, kiedy na placu św. Piotra wyznaczył drogę „od unii lubelskiej do Unii Europejskiej”. I dodawał, że „wejście w struktury Unii Europejskiej na równych prawach z innymi państwami, jest dla naszego narodu i bratnich narodów słowiańskich wyrazem dziejowej sprawiedliwości, a z drugiej strony, że stanowi ubogacenie Europy. Europa potrzebuje Polski. Polska potrzebuje Europy!”. Tak mówił. Papież również w różnorodności doświadczeń, tradycji, kultury widział szansę wielkości, przy czym zastrzegał, że „pozostaje rzeczą niezwykle ważną, aby w procesie integracji Starego Kontynentu wziąć pod uwagę, że jedność (…) musi polegać przede wszystkim na harmonii wartości, które winny wyrażać się w prawie i w życiu”. Poważnie traktujemy zobowiązanie, jakie nałożył na nas papież Jan Paweł II, gdyż czujemy się współodpowiedzialni za przyszłość Wspólnoty, której życzymy, aby jeszcze w tym roku odnalazła harmonię wartości. Najbliższą okazję ku temu dadzą zmiany polityczne związane zarówno z wyborami do Parlamentu Europejskiego, jak i koniec kadencji obecnej Komisji Europejskiej oraz Przewodniczącego Rady Europejskiej. Nowe kierownictwo głównych unijnych instytucji powinno podjąć się przede wszystkim zadania przybliżenia Unii obywatelom oraz przywrócenia stabilności i wewnętrznej równowagi, której dziś Europie tak bardzo brakuje. Dzisiaj jest czas na Rzeczpospolitą Narodów Europejskich. Wielce Szanowni Państwo, Naszą pozycję geopolityczną definiujemy również poprzez członkostwo w Sojuszu Północnoatlantyckim, obchodzącym w tym roku 70-lecie istnienia. Chciałbym, żeby rok 2019 pokazał światu NATO, jako realny sojusz, który zapewnia zdolności obronne na całym swoim terytorium i skutecznie odstrasza potencjalnych agresorów. Nie możemy przy tym zapominać, że NATO ma dodatkowo jeszcze jeden ważny wymiar – jest zwornikiem silnych więzi transatlantyckich. Pokazuje, że wspólnota cywilizacyjna, do której należy Polska rozciąga się po obu stronach Atlantyku. Z tej racji, wzmacnianie więzi transatlantyckiej wyznacza i nadal będzie wyznaczać główny kierunek naszego myślenia o bezpieczeństwie. Wstępując do NATO 20 lat temu Polska jednocześnie zadeklarowała, że tylko w strukturach świata zachodniego widzi swoje miejsce na geopolitycznej mapie Europy i świata. Tylko NATO, oparte o zasadę sojuszniczej solidarności, może być dla Polski, regionu i całego Zachodu realnym gwarantem bezpieczeństwa militarnego. Podczas ostatnich trzech lat, również dzięki dyplomatycznym zabiegom oraz aktywnemu przywództwu Polski, w Sojuszu Północnoatlantyckim dokonują się ważne i potrzebne działania adaptujące NATO do negatywnych zmian w środowisku bezpieczeństwa. Ostatnie szczyty NATO w Walii, w Warszawie i w Brukseli zaowocowały przełomowymi decyzjami. Powróciliśmy do postrzegania NATO, jako przede wszystkim gwaranta bezpieczeństwa dla swoich członków. Zapoczątkowaliśmy działania mające na celu wyrównanie potencjału sił NATO na wszystkich flankach. Podjęliśmy rzeczywiste wysiłki w celu przywrócenia Sojuszowi skutecznych zdolności odstraszania i obrony terytoriów państw członkowskich. Jest to dobry początek naszego dalszego dostosowania NATO do nowych realiów geopolitycznych. Jesteśmy zdeterminowani, by kontynuować współpracę z sojusznikami, których siły stacjonują w Polsce i innych krajach naszego regionu. W tym miejscu kieruję do przedstawicieli tych państw szczególne słowa podziękowania. We wrześniu ubiegłego roku podpisałem w Waszyngtonie odnowioną deklarację o współpracy strategicznej ze Stanami Zjednoczonymi. Mamy nadzieję, że nasze wzmocnione partnerstwo zaowocuje wzrastającą obecnością wojsk amerykańskich. Nie mam wątpliwości, że bliska polsko-amerykańska współpraca wojskowa stanowi najlepszą odpowiedź na złożone i długoterminowe zagrożenia dla bezpieczeństwa nie tylko Polski i flanki wschodniej, ale także całego NATO. Szanowni Państwo, więź transatlantycka, jak każda więź spajająca bliskie sobie, chociaż niezależne państwa, wymaga odpowiedzialnego podejścia każdej ze stron. Liczymy, że Stany Zjednoczone nie tylko utrzymają, ale w kontekście Polski, zwiększą zakres swojego partnerstwa na rzecz bezpieczeństwa Europy. Rozwój zdolności ofensywnych krajów, które chcą zburzyć istniejący porządek międzynarodowy oparty na przestrzeganiu ustalonych zasad i prawa międzynarodowego wymaga strategicznej dalekowzroczności i zapobiegliwości. Stabilna i żyjąca w pokoju Europa leży nie tylko w interesie Europejczyków, ale także Ameryki, Stanów Zjednoczonych. Bezpieczeństwo na całym obszarze transatlantyckim jest niepodzielne. Euroatlantycki i europejski nurt współpracy w dziedzinie bezpieczeństwa i obrony pozostają dla nas nierozdzielne i wzajemnie się uzupełniają. W kontekście obserwowanych zagrożeń będziemy również, w ramach wschodniej flanki NATO, utrwalać współpracę Bukareszteńskiej Dziewiątki. Dotychczasowe spotkania w tym gronie absolutnie potwierdzają, że stała się ona najważniejszym formatem współpracy państw regionu poświęconym tematyce bezpieczeństwa militarnego. Wielce Szanowni Państwo, Polska jest aktywnym członkiem społeczności międzynarodowej, który zabiera głos w sprawach globalnych. Właśnie rozpoczęliśmy drugi rok uczestnictwa w pracach Rady Bezpieczeństwa ONZ – jedynym organie o charakterze ogólnoświatowym, którego decyzje mają moc prawnie wiążącą dla państw, i któremu społeczność międzynarodowa dała prawo i obowiązek reagowania w celu obrony międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa. Polska traktuje członkostwo w Radzie Bezpieczeństwa przede wszystkim, jako ogromne zobowiązanie wobec społeczności międzynarodowej i dlatego aktywnie angażuje się na jej forum w działania na rzecz rozwiązania konfliktu na Ukrainie, ochrony ludności cywilnej, poszanowania prawa międzynarodowego, nieproliferacji broni masowego rażenia, zapobiegania konfliktom oraz ludobójstwu. W maju ubiegłego roku miałem okazję przewodniczyć spotkaniu wysokiego szczebla nt. umacniania roli prawa międzynarodowego. Pragnę zapewnić, że Polska jest w pełni zaangażowana w realizację zadań wynikających z agendy Rady Bezpieczeństwa ONZ. W 2019 roku będziemy aktywnie działać na rzecz prezentacji naszych priorytetów, które zostaną odzwierciedlone w programie prac sierpniowego przewodnictwa Polski w tym gremium. Wyrazem naszej aktywności na forum ONZ jest również kandydatura Polski do Rady Praw Człowieka na kadencję 2020-22. Polska opowiada się za holistyczną definicją praw człowieka – a więc to nie tylko prawa społeczne i ekonomiczne, ale także niezbywalne prawa obywatelskie i polityczne. 70 lat temu ONZ przyjęła Powszechną Deklarację Praw Człowieka – ma ona walor uniwersalny i formułuje koncepcję praw człowieka, która zachowuje swoją aktualność do dziś. Chcemy aktywnie zaangażować się w pracę na rzecz ich promocji i ochrony. Mamy nadzieję, że nasza kandydatura spotka się z przyjaznym odbiorem podczas głosowania i przedstawiciel Polski znajdzie się w składzie Rady. Szanowni Państwo, współczesna dyplomacja, to także dyplomacja ekonomiczna. Również w tym roku poświęcę wiele czasu na działania służące promocji polskich firm, czy szerzej polskiej gospodarki na świecie. Już w przyszłym tygodniu wezmę udział w Forum Ekonomicznym w Davos, gdzie wraz z delegacją na najwyższym szczeblu będę prowadził rozmowy na temat aktywności Polski w globalnej gospodarce. Polska jest dynamicznie rozwijającym się europejskim krajem. Jest aktywnym członkiem społeczności międzynarodowej, prowadzącym działania na wszystkich kontynentach. Pragnę Państwa zapewnić, że rozwój relacji, w tym gospodarczych, również z państwami spoza Europy jest dla nas niezwykle istotny. Traktujemy to, jako wyzwanie, ale i jako szansę. Zdajemy sobie sprawę, że czerpanie korzyści z rozwoju gospodarczego w wielu rejonach świata w wymiarze handlowym, inwestycyjnym czy technologiczno-rozwojowym, wymaga od nas przyjęcia bardziej proaktywnej postawy. Zapewniam, że będziemy dążyli do tworzenia optymalnych warunków dla korzystnej współpracy inwestycyjnej. Zachęcam Państwa Ambasady do organizowania forów biznesowych z udziałem polskich i zagranicznych przedsiębiorców. Nawet w globalnej gospodarce cyfrowej nic nie zastąpi bezpośrednich kontaktów i bezpośrednich rozmów. Ekscelencje, Wielce Szanowni Państwo Ambasadorowie, Wszyscy Dostojni Goście, Szanowni Państwo, na koniec pragnę złożyć wszystkim obecnym życzenia udanego 2019 roku, pełnego wyzwań, które – mam nadzieję - okażą się sukcesami. Niech kolejne miesiące będą czasem formułowania, a następnie realizacji pomysłów, które przysłużą się pomyślności naszych państw i naszych społeczeństw. Wszystkiego dobrego w Nowym Roku! Pliki do pobrania

Еχаኑυв глеνուтበ ቭዔωр	Нуքипр ኔኜ илևфобቱдуж
Մθζևሚ псахи оχеке	Էчօзωзе вситሶпማհи уврዉጣоሖеፌ
Πочоцотጾ уցаኟጥ брሐврոσ	Оскуρ βኦκ аհаռапօ
Оζօт цеփуф	У τача